ΜΑΝΗΠΑΙΔΕΙΑ MANIPEDIA Η ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ : Η ΜΑΝΗ ΣΤΟΥΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ

Η ύλη της Εγκυκλοπαίδειας της Μάνης συμπληρώνεται συνεχώς

<!-- AddThis Button BEGIN

</ body>. -->

Η ΜΑΝΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ

ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ

Την περίοδο ακμής των Ρωμαϊκών χρόνων διαδέχονται οι Πρωτοβυζαντινοί χρόνοι που επιφυλάσσουν ιδιαίτερες δυσκολίες και δοκιμασίες για την περιοχή της Μάνης.

Η Μάνη στη Διοίκηση της Μακεδονίας το 337 μ. Χ.

Μετά το θάνατο του Μεγάλου Κωνσταντίνου το 337 μ.Χ. άρχισε η αναδιανομή του Ρωμαϊκού κράτους και η Μάνη υπήχθη στη Διοίκηση της Μακεδονίας.

Η ΜΑΝΗ ΔΟΚΙΜΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΙΣΧΥΡΟ ΣΕΙΣΜΟ ΤΟ 375 Μ. Χ.

Ένας τρομακτικός σεισμός που έλαβε χώρα το Νοέμβριο του 375μ.Χ. ταρακούνησε συθέμελα τα παράλια της Λακωνικής, καταπόντισε νησίδες και πόλεις, καθίζησε εδαφικές εκτάσεις και δημιούργησε τεράστια παλιρροϊκά κύματα.

Ο Ζώσιμος, που χαρακτηρίζει αυτό το σεισμό οικουμενικό, αναφέρει ότι έπληξε την Πελοπόννησο και τις χώρες γύρω από τη Μεσόγειο. Ο σεισμός αυτός φυσικά έπληξε και τη Μάνη και σπουδαίες πόλεις της, όπως το Γύθειο, είδαν τμήματα του οικισμού τους να καταποντίζονται στη θάλασσα.

Ο σεισμός αυτός έπληξε ιδιαίτερα και την περιοχή της Επιδαύρου Λιμηράς και πόλεις της όπως το Έλος, οι Βοιές, η Πλύτρα και η Επίδαυρος Λιμηρά καταστράφηκαν ενώ χερσόνησοί της μετατράπηκαν σε νησιά όπως η Όνου Γνάθος σε Ελαφόνησο και η Μινώα Άκρα σε Μονεμβάσια που σήμερα ενώνεται με γέφυρα.

ΟΙ ΒΗΣΙΓΟΤΘΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΑΡΙΧΟ, ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΗ ΣΠΑΡΤΗ ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΤΟΥΝ ΤΗ ΛΑΚΩΝΙΑ ΤΟ 395 Μ.Χ.

Την καταστροφή του σεισμού, ολοκλήρωσε μετά από 20 χρόνια, ο Αλάριχος και η ιστορία ολόκληρης της Λακωνίας δέχτηκε ένα ισχυρότατο πλήγμα. Οι Βησιγότθοι, μετά τις λεηλασίες στη Θεσσαλία, κατέλαβαν τη Βοιωτία, την Αττική και σε λίγο έγιναν κύριοι ολόκληρης της Πελ/σου. Κυρίευσαν και κατέστρεψαν την Θρυλική πόλη της Λακωνικής, τη Σπάρτη και λεηλάτησαν τα χωριά της Τσακωνιάς.

Η κυριαρχία και κατά καιρούς μονοκρατορία της Σπάρτης στον Ελλαδικό χώρο, αποτελούσε πλέον παρελθόν.

ΟΙ ΒΑΝΔΑΛΟΙ ΑΠΟΚΡΟΥΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΜΑΝΗ ΤΟ 467 μ.Χ.

Οι βαρβαρικές επιθέσεις δεν σταμάτησαν όμως για την περιοχή της Λακωνίας. Το 467 μ.Χ. ο Γιζέριχος, που δημιούργησε το Βανδαλικό κράτος στην Αφρική και έλεγχε όλη τη Μεσόγειο, επιτέθηκε εναντίον του Ταινάρου (Καινήπολης) και προσπάθησε να κάνει απόβαση.

Ο Γιζέριχος, ο διαβόητος πειρατής της Τύνιδας (με ορμητήριο την Καρχηδόνα), που κυρίευσε ακόμη και τη Ρώμη, όχι μόνο δεν κατόρθωσε να κυριεύσει τη Μάνη αλλά γνώρισε επώδυνη ήττα, όπως μας πληροφορεί ο Προκόπιος.

Έξαλλος για την αποτυχία του αυτή προσέβαλε τη Ζάκυνθο, όπου κατέσφαξε αρκετούς κατοίκους της, παρέλαβε δε και 500 Ζακύνθιους όμηρους, τους οποίους οι Βάνδαλοι κατακρεούργησαν στη μέση της Αδριατικής.

Οι Ναυτικές δυνάμεις του Αυτοκράτορα Ιουστινιανού με το Βελισάριο στη Βαθυπελαγική Μάνη το 533 μ.Χ.

Για να αντιμετωπίσει τη διαμορφούμενη κατάσταση στην Αφρική, από το Γιζέριχο και τους απογόνους του, ο Ιουστινιανός συγκρότησε ένα τεράστιο στόλο με 600 πλοία και ανέθεσε την αρχιστρατηγία του στο Βελισάριο(στρατηγό αυτοκράτορα).

Ο αυτοκρατορικός στόλος προσέγγισε τη Μάνη και ο ιστορικός Προκόπιος που συμμετείχε στην εκστρατεία ως στρατιωτικός γραμματέας του Βελισάριου, ήλθε σε επαφή με τους Ταινάριους μαθαίνοντας την ήττα του Γιζέριχου.

Πιθανόν κάποιοι Ταινάριοι να ενίσχυσαν τις δυνάμεις του Βελισάριου και να συνέβαλαν στην νίκη του κατά του Γελίμερου στην Καρχηδόνα.

Η ΜΑΝΗ ΤΟΝ 7^ο ΚΑΙ 8^ο ΑΙ. μ. Χ.

Αποτελούν τους «σκοτεινούς αιώνες» της Μάνης που διαδέχθηκαν την ακμή του αρχαίου κόσμου και κατέστησαν τις σπουδαίες Μανιάτικες παραθαλάσσιες πόλεις που ανήκαν στο "Κοινό των Ελευθερολακώνων" ανασφαλείς και ορισμένες εξ’ αυτών αφανείς.

Ο πληθυσμός της Μάνης αποτραβήχτηκε κυρίως στην ενδοχώρα, σε γεωργοκτηνοτροφικούς οικισμούς γιά να προστατευθεί από τις πειρατικές επιδρομές, ιδιαίτερα των Αράβων που άρχισαν να κατακλύζουν τον Λακωνικό Κόλπο και παρέμειναν για δύο αιώνες περίπου.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της κατάληψης και ερήμωσης της Ελαφονήσου από τους Σαρακηνούς (μετά την κατάληψη της Κρήτης το 824 μ.Χ ) και ο έλεγχος του υπερπόντιου δρόμου μεταξύ Ανατολής και Δύσης που περνούσε μπροστά από το Ταίναρο και το Στενό της Ελαφονήσου (υπάρχει και σήμερα όρμος του νησιού που λέγεται Σαρακήνικο).

Παρά ταύτα ορισμένες παραλιακές πόλεις της Μάνης διατήρησαν κάποια δραστηριότητα ακόμη και τον 6^ο και 7^ο αι. όπως μας καταμαρτυρούν οι παλαιοχριστιανικές εκκλησίες στην Καινήπολη, στο Οίτυλο, στο Τηγάνι και στο Γύθειο.

Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΣΕ ΜΑΪΝΗ Ή ΜΑΝΗ ΤΟΝ 9^ο ΑΙ. Μ.Χ.

Για πρώτη φορά το όνομα της Μαϊνης περιέχεται στο τακτικό του Λέοντα ΣΤ΄ του Σοφού (886-911) στο οποίο γίνεται μνεία για την Επισκοπή της Μαϊνης.

Αναφορά του ονόματος, γίνεται και από τον Κων/νο τον Πορφυρογέννητο στο βιβλίο προς το γιο του Ρωμανό όπου αναφέρει τα εξής: «ιστέον ότι οι του κάστρου Μαϊνης οικήτορες ουκ εισίν από γενεάς των προρρηθέντων των Σκλάβων...»

Η ονομασία της Μάνης, σύμφωνα με τον καθηγητή Ε. Πεζόπουλο προέρχεται από το επίθετο μανή που σημαίνει αραιή, άδενδρη, φαλακρή.

Φωτογραφία - Εικόνα: Το κάστρο της Μαϊνης στο Τηγάνι
και ο Πύργος της Πύλης

ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΜΑΝΗΣ

ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ - ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΔΡ. ΜΕΝΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

ΜΕΛΗΓΓΟΙ ΔΥΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΝΩ ΤΑΫΓΕΤΟΥ

Από τον 7^ο αι. μ. Χ. άρχισαν οι εισβολές των Σλάβων από το Βορρά. Από τον 9^ο αι. ένα Σλαβικό φύλο, οι Μεληγγοί εγκαταστάθηκαν Άνω-Δυτικά του Ταϋγέτου (περιοχή Ζυγού) και οι Εζερίτες (που ήταν και οι περισσότεροι) ανατολικά και έξω από τη Μάνη στην περιοχή κυρίως του Έλους.

Η ΜΑΝΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ 9^Ο ΑΙ.

Ο πολυάριθμος πληθυσμός της Μάνης που βρισκόταν στο νότιο τμήμα της Χερσονήσου αποτελούσε ενιαία Διοικητική οντότητα με κέντρο το Κάστρο της Μαϊνης, έλαβε μέρος στην αναδιοργάνωση των Βυζαντινών Επαρχιών, ανήκε στο « Θέμα της Πελοποννήσου» και ονομαζόταν πλέον περιοχή Μαϊνης ή Μάνης.

ΝΑΟΣΤΟΛΙΣΤΗ ΚΑΙ ΕΚΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΕΝΗ Η ΜΑΝΗ

ΑΠΟ ΤΟΝ 10ο ΑΙ.

Βυζαντινό χοροστάσι, θησαύρισμα Μεσαιωνικής εποχής η Τραχειολοφοσειρούσα Μάνη με περίοπτους και καλαίσθητους ναούς, με καμαροσκέπαστα κλίτη, με μαρμάρινα τέμπλα, υπέρθυρα, γλυπτούς διακόσμους, ελκυστήρες και κεραμοπλαστικά εντυπωσιάζει αναπάντεχα τους επισκέπτες της.

Ήδη ο Χριστιανισμός αρχίζει να απλούται στη Μάνη από τον 5^ο και 6^ο αι. (και όχι από τον 9^ο αι. όπως πιστευόταν παλαιότερα), όπως καταμαρτυρούν οι παλαιοχριστιανικές εκκλησίες στη θέση Άγιος Πέτρος (πιθανά 5^ου αι.) η βασιλική στον Άγιο Ανδρέα Αλύκων (6^ου αι.), η Κοίμηση της Παναγίας στη θέση Μοναστήρι στην Κυπάρισσο (6^ου αι.) και η βασιλική εκκλησία στο Τηγάνι (7^ο αι.).

Τον 10ο αι. ολόκληρη σχεδόν η Μάνη έχει εκχριστιανιστεί, την επισκέφθηκε δε το 980 μ.Χ. ο Όσιος Νίκων ο «Μετανοείτε» που αργότερα παρέμεινε μόνιμα στη Σπάρτη.

Ο Άγιος Νικόλαος στην Πλάτσα (Καμπινάρι) του 10 ου αι. - που αποτελεί εντυπωσιακό μνημείο εικονομαχικού διακόσμου - ο Άγιος Θεόδωρος στη Βάμβακα του 11^ου αι., οι Αη- Στρατηγός στους Άνω Μπουλαριούς, Άγιος Πέτρος και Ταξιάρχης στον Πύργο του Διρού του 12ου αι., που παρουσιάζουν εκπληκτικές ομοιότητες με τους σύγχρονους ναούς της Αθήνας (και τους κομψούς τους τρούλους) προβληματίζουν τους ιστορικούς που αδυνατούν να βρουν μια κοινά αποδεκτή ερμηνεία.

ΠΛΑΤΣΑ

...Περίοπτο Βυζαντινό Χοροστάσι....

Εκτεταμένη, πλατιά όσο και το άνοιγμα της ατικρυστής θάλασσας αυτή η παραδοσιακή κώμη επικρατεί με την πλατεία της ως ιδιαίτερο στοιχείο επικοινωνίας πλαισιωμένη με τους ναούς.

Έχει 240 κατ. και επί Τουρκοκρατίας ήταν Έδρα Επισκοπής.

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Νότια της Πλάτσας - έξω από το χωριό στο Καμπινάρι - βρίσκεται ένα σπάνιο Βυζαντινό Πελαγοθώρητο θησαύρισμα του 9^ου αι.

Φωτογραφία - Εικόνα: ΠΛΑΤΣΑ:

Ο Βυζ. Ναός του Αγ. Νικολάου ( 9^ου αι .)

ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΜΑΝΗΣ

ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ - ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΔΡ. ΜΕΝΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Τρίκλιτη βασιλική μετά τρούλου με εξωτερικό περίβολο και ανυπολόγιστης αξίας τοιχογραφίες όπως του Χριστού, Αγ. Νικολάου κ.α.

ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Ένα υπέροχο μικροκαμωμένο ναϊκό σύνολο, φαιοθώρητο με κεραμιδωτές διακοσμήσεις, υπέρθυρη επιγραφή και αξιόλογες τοιχογραφίες.

ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Βυζαντινός τετρακιόνιος ναός, στην τοποθεσία δύο Πηγάδια της Πλάτσας του 11^ου αι. με μαρμάρινα υπέρθυρα και υπέροχη θέα.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Σπουδαίος Βυζ. οκταγωνικός ναός με μαρμάρινα ανάγλυφα υπέρθυρα.

ΝΟΜΙΤΣΙ

....Ναϊκό Θησαύρισμα Μεσαιωνικής Εποχής ....

Εκτενής οικισμός που κοσμείται από σπάνιας αίγλης ναούς με ποικίλης αρχιτεκτονικής οικήματα νεόδμητα ή παλαιότερα. Έχει 162 κατ.

Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗΣ

Ο περικαλλής τετρακιόνιος Βυζαντινός ναός του 11^ου αι., εντυπωσιάζει τον επισκέπτη με την ευλαβική αρχιτεκτονική του - που σε εισάγει στα άδυτα της Χριστιανοσύνης - τα ανάγλυφα επιθήματα των κιόνων του, τα μαρμάρινα τόξα του και τις τοιχογραφίες υψηλής τεχνικής όπως π.χ. η Υπαπαντή, η Γέννηση και οι Μοιρολογήτρες.

Φωτογραφία - Εικόνα: Νόμιτσι:

Ο περικαλλής ναός της Μεταμόρφωσης ( 11^ου αι. )

ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΜΑΝΗΣ

ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ - ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΔΡ. ΜΕΝΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

ΑΓ. ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ

Κοσμεί - μαζί με την θαλαμοσκέπαστη κρήνη του - την ανατολική πλευρά του δρόμου, διαθέτει εντυπωσιακό κεραμόγλυπτο τρούλο και αξιόλογες τοιχογραφίες.

Φωτογραφία - Εικόνα: ΜΠΟΥΛΑΡΙΟΙ:

Ο εντυπωσιακός ναός του «ΑΗ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ»

ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΜΑΝΗΣ

ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ - ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΔΡ. ΜΕΝΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Φωτογραφία - Εικόνα: ΜΕΖΑΠΟΣ: ΒΛΑΧΕΡΝΑ ( 12^ου αι. )

Φωτογραφία - Εικόνα: ΜΑΝΗ, ΘΑΛΑΜΑΙ Ή ΚΟΥΤΗΦΑΡΙ, Αγ. Βασίλειος

ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΜΑΝΗΣ

ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ - ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΔΡ. ΜΕΝΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

ΒΛΕΠΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΟΧΗΝ ΟΛΟΥΣ

ΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ

ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ:

http://www.manipedia.com,http://mesamani-manipedia.blogspot.gr,http://prosiliakimani-anipedia.blogspot.gr,

http://messiniakimani-manipedia.blogspot.gr,

http://githio-manipedia.blogspot.gr,

Πλούσιο θεματολόγιο αναπτύσσεται στη Μάνη και στον τομέα της Γλυπτικής, όπου συναντάμε εργαστήρια Γλυπτικής όπως π.χ. το μαρμαρά Νικήτα ο οποίος υπογράφει τα γλυπτά του κατά την διάρκεια του 1070-1075.