Σελίδες

Η ΜΑΝΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΦΡΑΓΚΟΚΡΑΤΙΑ



Η ύλη της Εγκυκλοπαίδειας της Μάνης συμπληρώνεται συνεχώς
<!-- AddThis Button BEGIN
</ body>. -->






Η     ΜΑΝΗ    ΚΑΤΑ    ΤΗΝ 

ΦΡΑΓΚΟΚΡΑΤΙΑ









Φωτογραφία  - Εικόνα:  ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΣΣΑΒΑ



Η  Δ΄  Σταυροφορία διαπλέει το Ταίναρο το 1203

   Η τελευταία αυτή σταυροφορία ξεκίνησε το 1202 από τη Βενετία, υπό την αρχηγία του 90χρονου Ερρίκου Δανδόλου. Στις 24 Μαίου του 1203 απέπλευσε από την Κέρκυρα, διέπλευσε το Ταίναρο και το Στενό της Ελαφονήσου και στις 24 Ιουνίου εμφανίστηκε μπροστά στην «Βασιλίδα των Πόλεων» την οποία και τελικά κατέλαβε στις 12 Απριλίου του 1204. 

Με την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης, οι σταυροφόροι κατέλυσαν το Βυζαντινό Κράτος και διένειμαν τα εδάφη του. Μεγαλύτερη αντίσταση προέβαλε η Πελοπόννησος (Ηγεμονία της Αχαΐας όπως εκαλείτο), στην οποία επέδραμαν ο Βονιφάτιος Μομφερρατικός -ένας από τους αρχηγούς της Σταυροφορίας- και με την έγκρισή του ο Γουλιέλμος Σαμπλίτης και ο Γοδοφρείδος Βιλλεαρδουίνος, που αργότερα έμεινε μόνος κυρίαρχος της Πελοποννήσου.


Οι Μηλιγγοί του Ταϋγέτου συγκρούονται με τους Φράγκους το 1205

Το 1205, οι δύο Γάλλοι (Γ. Σαμπλίτης και Γ. Βιλλεαρδουίνος) κατέκτησαν τις κυριότερες πόλεις της Δυτικής Πελοποννήσου σχεδόν χωρίς αντίσταση. Στον ελαιώνα Κούντουρα (έξω από τη Μεθώνη) οι Φράγκοι συνάντησαν δυνάμεις που συγκεντρώθηκαν με την πρωτοβουλία του άρχοντα της Λακεδαιμονίας Χαμάρετου και απαρτίζονταν από Λάκωνες, Αρκάδες, απόσπασμα της Άρτας, του οποίου ηγείτο ο Δεσπότης της Άρτας Μιχαήλ Α΄ Άγγελος (Κομνηνός) και από Μηλιγγούς του Ταϋγέτου

Οι Φράγκοι, παρ’ότι μειονεκτούσαν σε δυνάμεις νίκησαν τους Έλληνες (οι οποίοι  αποσύρθηκαν στην περιοχή του Ταϋγέτου) αλλά δεν κατόρθωσαν να κυριεύσουν τα ισχυρά οχυρά της Λακωνίας. 
Το 1208 ο Γουλιέλμος Σαμπλίτης επέστρεψε στη Γαλλία και έτσι ο Βιλλεαρδουίνος παρέμεινε ο μοναδικός ρυθμιστής των πραγμάτων στην Πελοπόννησο.


Η ΒΑΡΩΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΣΑΒΑ ΜΕ ΤΑ 4  ΦΕΟΥΔΑ ΤΟ 1209

   Ο Βιλλεαρδουίνος κυριάρχησε στο Μοριά «κατακτητικώ δικαίω» (de iure conquistae), την κυριότητα όμως της περιοχής διεκδικούσε και η Βενετία με το έγγραφό της Partitio. Έτσι τον Ιούνιο του 1209 με τη συνθήκη της Σαπιέντζας, 

η Βενετία παραχώρησε την Πελοπόννησο ως φέουδο στον Βιλλεαρδουίνο (πλην της Μεθώνης και Κορώνης) με την προϋπόθεση να ασκεί ελεύθερα και χωρίς δασμούς «εμπορίαν» στην περιοχή αυτή.

 Ο Βιλλεαρδουίνος χώρισε την Πελοπόννησο σε 12 βαρωνίες και όρισε πρωτεύουσα της ηγεμονίας του την Ανδραβίδα. Μια από αυτές ήταν και η Βαρωνία του Πασσαβά, σπουδαίας στρατιωτικής σημασίας, που περιλάμβανε 4 φέουδα (τιμάρια) στην περιοχή της  Μάνης και τη  διοίκηση της οποίας  ανέλαβε ο  επιφανής  Βαρώνος  Ζαν 1ος Ντε Νεϊγύ.


Ο ΓΟΥΛΙΕΛΜΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΙ ΤΗΝ 

ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΩΝ ΦΡΑΓΚΩΝ ΣΤΗΝ 

ΑΤΙΘΑΣΗ ΜΑΝΗ  ΤΟ  1249  Μ.Χ.

   Μόνο το ισχυρό κάστρο της Μονεμβάσιας παρέμενε πλέον αλώβητο στην Πελοπόννησο από τους Φράγκους και η παρουσία του βοηθούσε στο να παραμένουν ανυπότακτοι και οι κάτοικοι των γύρω περιοχών όπως Τσακωνιάς, Βατίκων αλλά και περιοχών του  Ταϋγέτου

Ο Γουλιέλμος Βιλλεαρδουίνος, δευτερότοκος γιος του ιδρυτή του  Φραγκικού κράτους της Αχαϊας Γοδοφρείδου Βιλλεαρδουίνου που γεννήθηκε στην Καλαμάτα και μιλούσε τα «Ρωμαίϊκα», πολιόρκησε από το 1246-1248 το κάστρο της Μονεμβάσιας και παρέλαβε την πόλη με συνθηκολόγηση αφού παραχώρησε φέουδα στους άρχοντες  των Βατίκων. 

Με την παράδοση του κάστρου της Μονεμβάσιας, ολοκληρώνεται ουσιαστικά η Φραγκική κυριαρχία στο Μοριά. Στα τέλη του 1248 έως στις αρχές του 1249 ο Γουλιέλμος έκτισε το κάστρο του Μυστρά και άρχισε να καθυποτάσσει τους Μηλιγγούς του Ταϋγέτου , οι οποίοι πλέον (όταν κτίστηκαν τα  κάστρα της Μάνης) αναγνώρισαν την επικυριαρχία του Γουλιέλμου και υποχρεώθηκαν μάλιστα να προσφέρουν σ’ αυτόν και στρατιωτικές υπηρεσίες. 

Παρά ταύτα η Μάνη παρέμεινε στη Φραγκική Εξουσία μόλις 13 χρόνια.


Ο ΓΟΥΛΙΕΛΜΟΣ ΚΤΙΖΕΙ ΤΑ ΚΑΣΤΡΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΑΪΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΥΚΤΡΟΥ ΤΟ 1250 Μ.Χ.   







Φωτογραφία  - Εικόνα:  Το κάστρο της Μεγάλης Μαϊνης στην Άνω   Πούλα και οι ναοί Αγ. Γεωργίου και Αγ. Θεοδώρων


                                      
   Ο Γουλιέλμος Βιλλεαρδουίνος για να επιτύχει την πλήρη υποταγή των Μανιατών και να εξασφαλίσει την κυριαρχία του στη Μάνη έκτισε δύο ισχυρά κάστρα, το Kάστρο της Μεγάλης Μαϊνης στην Άνω Πούλα (Κηπούλα) και το κάστρο του  Λεύκτρου (Beaufort)  

Και η παρουσία όμως των ως άνω ισχυρών κάστρων  δεν  κατόρθωσε  να  καταστήσει  υποτακτικούς τους ατίθασους  Μανιάτες.


Ο ΖΑΝ ΝΤΕ ΝΕΪΓΥ  ΚΤΙΖΕΙ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ 
                                        ΤΟΥ ΠΑΣΣΑΒΑ ΤΟ 1253   

            Τον πρώτο Βαρώνο του Πασσαβά αντικατέστησε ο γιος του Ζαν Ντε Νεϊγύ ΙΙ το 1250 μ.Χ. ο οποίος και έκτισε το περίφημο κάστρο του Πασσαβά το 1253 μ.Χ. 

Το όνομά του προέρχεται από το Γαλλικό Pas avant  που σημαίνει «Έως εδώ» και σύμφωνα με τον W. MILLER αποτελούσε «ορόσημο επιτήρησης των ανυπότακτων Μανιατών».


Η ΜΑΝΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΠΡΟΓΕΦΥΡΩΜΑ ΣΤΟ ΜΟΡΙΑ 

Η μάχη της Πελαγονίας και η απόδοση της Μάνης το 1262 μ.Χ.

   Ο Μιχαήλ Β΄ της Ηπείρου συμμάχησε με τον ηγεμόνα της Σικελίας Μανφρέδο και με τον Γουλιέλμο Βιλλεαρδουίνο και το καλοκαίρι του 1259 τα ενωμένα στρατεύματα τους συναντήθηκαν με τα στρατεύματα του Ιωάννη Παλαιολόγου στην πεδιάδα της Πελαγονίας, στο Βορίλλα Λόγγο, περιοχή του σημερινού Μοναστηρίου.

 Εκεί υπέστησαν φοβερή καταστροφή και ο Γουλιέλμος προσπάθησε να διαφύγει πεζός, αλλά συνελήφθηκε κοντά στην  Καστοριά και  στάλθηκε αιχμάλωτος  στη  Νίκαια,  όπου  παρέμεινε για  τρία  χρόνια.

Ανταλλάσσω τον πρίγκιπά σας με τη Μονεμβάσια, το Μυστρά και τη  Μάνη
   Ο Αυτοκράτωρ Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος, αναστηλωτής  της  Βυζαντινής  αυτοκρατορίας, αντάλλαξε τον αιχμάλωτο Γουλιέλμο Βιλλεαρδουίνο με τα κάστρα του Μυστρά, της Μάνης, Γερακίου και της Μονεμβάσιας το 1262. 

Έτσι το Βυζάντιο δημιούργησε ένα σημαντικό προγεφύρωμα στο Μοριά και ανέκτησε τη στρατιωτική  και εμπορική βάση της  Μονεμβάσιας, του  Μυστρά και της  Μάνης.


ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΝΑΥΣΤΟΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΟΡΑ Α. ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗ ΜΑΝΗ ΤΟ 1263 Μ.Χ.

   Ο Βιλλεαρδουίνος αποπειράθηκε να διεκδικήσει τα εδάφη που παραχώρησε στους Βυζαντινούς, η αντίδραση των τελευταίων όμως ήταν άμεση. Γενουατικά πλοία μετέφεραν Βυζαντινά στρατεύματα στη Μονεμβάσια στα τέλη του 1262 και αρχές του 1263.  

Επικεφαλής των  στρατευμάτων  ήταν ο αδελφός του αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου, Κων/νος Παλαιολόγος που είχε ήδη λάβει το αξίωμα του σεβαστοκράτορα. Ο Κων/νος πλαισιωνόταν από στρατηγούς και μεγιστάνες μεταξύ των οποίων και ο Μιχαήλ Καντακουζηνός, όπως αναφέρει ο  Παχυμέρης.  
Ταυτόχρονα έφθασαν στη Μονεμβάσια ο πρωτοστάτορας Αλέξιος Φιλανθρωπινός με ισχυρό στόλο και ο Δομέστικος Φιλήν με αξιόμαχο στρατό. 

Ο Αλέξιος Φιλανθρωπινός κατέλαβε και τα νότια παράλια της  Μάνης και έτσι πλέον και οι τελευταίες ελπίδες του Γ. Βιλλεαρδουίνου  για ανακατάκτηση της  Μάνης εξανεμίσθηκαν.

 Η σύντομη Φραγκική εξουσία στην καστρότειχη Μάνη  λάμβανε ένα οριστικό τέλος. Τα Φράγκικα όμως κάστρα της περιοχής έμελλε να διαδραματίσουν έναν κυρίαρχο ρόλο στην θρυλική ιστορική  Διαδρομή της  Μάνης.


Η ΜΑΝΗ ΣΤΟ ΔΕΣΠΟΤΑΤΟ ΤΟΥ ΜΟΡΕΩΣ

   Τα ως άνω γεγονότα του 1262 και 1263 συνέβαλαν στην ίδρυση του Δεσποτάτου του  Μορέως, στο οποίο συμμετείχε η Μάνη και το οποίο συντέλεσε στην ανασυγκρότηση του  Λακωνικού και  Ελλαδικού χώρου, αλλά και  της  Βυζαντινής  Αυτοκρατορίας  ευρύτερα. 

Πρωτεύουσα του Δεσποτάτου του Μορέως ορίστηκε αρχικά η  Μονεμβάσια και η  Μάνη παρέμεινε σ’ αυτό μέχρι το 1461, οπότε  και το κατέλυσαν οι Τούρκοι. 

Έκτοτε η Μάνη ακολούθησε τη δική της αυτόνομη ιστορική διαδρομή  με  την  οποία  στόλισε την  πιο όμορφη σελίδα της  Νεότερης Ελληνικής  μας ιστορίας.


ΟΙ ΝΙΚΛΙΑΝΟΙ ΣΤΗ ΜΑΝΗ ΤΟ 1296 Μ.Χ.

   Η Μάνη δεν προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στον αγώνα της μόνο κατά των Φράγκων, αλλά χρησίμευσε και σαν καταφύγιο πολεμιστών που παρέμειναν άστεγοι.

 Έτσι κάτοικοι της πόλης Νίκλι της Αρκαδίας  κατέφυγαν στη  Μάνη στην περιοχή  Νικλιάνικα της Κοίτας διατηρήσαντες το όνομα Νίκλος. 

Απ’ αυτούς  κατάγονται οι πατριές των  Λιάνων,  Μιχαλακιάνων,  Σαουλιάνων κ.τ.λ.


Οι Τούρκοι εισβάλλουν στη Έξω Μάνη το 1335 μ.Χ.

        Ο  εμίρης του  Αϊδινίου   Ουμούρ   Πασάς,  διέθετε το  μεγαλύτερο  στόλο  του  Αιγαίου  και  το   1335  μ.Χ. αφού έλαβε λύτρα από τη Μονεμβάσια, παρέκαμψε τον Κάβο-Μαλιά και το Ταίναρο και επιτέθηκε στον τοπικό άρχοντα Κων/νο Σπανή των Μηλιγγών, κατέλαβε δύο κάστρα και αιχμαλώτισε αρκετούς κατοίκους της περιοχής.


Έδρα του Δεσποτάτου του Μορέως ο Μυστράς το 1348

   Ο αυτοκράτωρ Ιωάννης ΣΤ΄ Καντακουζηνός στην προσφιλή γι’ αυτόν περιοχή της Λακωνίας όρισε σαν πρωτεύουσα του Δεσποτάτου, το Μυστρά

Πρώτος ηγεμόνας του Δεσποτάτου ορίστηκε ο γιος του αυτοκράτορα, Μανουήλ Καντακουζηνός Παλαιολόγος, στη διάρκεια της Δεσποτείας του δε (1349-1380) η περιοχή γνώρισε ιδιαίτερη ακμή και πρόοδο.


Στρατός των Παλαιολόγων γκρεμίζει οχυρά 
                                           της Μάνης το 1415 μ.Χ.
   Οι Παλαιολόγοι, στην προσπάθειά τους να αποδυναμώσουν τις τοπικές εστίες αντίδρασης και να ελέγξουν πλήρως  τη Μάνη  κατέστρεψαν  με το  στρατό τους τα τοπικά  Μεσαιωνικά  οχυρά της  Μάνης.   
 
Ο Κων/νος Παλαιολόγος στο Δεσποτάτο του Μυστρά το 1443


Ο Θεόδωρος Β΄ παρέδωσε το Δεσποτάτο στον αδελφό του Κων/νο Παλαιολόγο ο οποίος προσπάθησε να το οργανώσει διοικητικά και στρατιωτικά. 

Στις 6 Ιανουαρίου του 1449 στέφθηκε στο Μυστρά αυτοκράτωρ του  Βυζαντίου  έμελλε δε να είναι και ο τελευταίος  αυτοκράτορας του  Βυζαντίου. 







Ε Κ Δ Ο Σ Ε Ι Σ        Σ Μ Ι Γ Ο Π Ε Λ Α Γ Ο Υ
Διάθεση: ΕΚΔΟΣΕΙΣ Μ. ΤΟΥΜΠΗΣ   Τηλ. 2106029974, 6974933564, info@toubis.gr  ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΔΙΑΘΕΣΗΣ  ΒΙΒΛΙΩΝ:   ΚΥΔΑΘΗΝΑΙΩΝ  6,  ΠΛΑΚΑ  - ΑΘΗΝΑ,   ΤΗΛ. 2103234527
Διάθεση στη Μάνη: τηλ-fax. 2733 0 53670, κιν. 6978 991863 

  • ΒΙΒΛΙΑ   ΜΑΝΗΣ,   ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ, ΛΑΚΩΝΙΑΣ,  Ν. ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ,  ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ,  ΚΥΘΗΡΩΝ,  ΕΛΑΦΟΝΗΣΟΥ,  ΒΑΤΙΚΩΝ  

                        

                          

BOOKS:  MANI, MESSINIA, LACONIA, S. Peloponnesus 
Monemvasia, Kythera, ELAFONISOS, Vatika 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.